فرق درآمد و غنیمت

بودجه ایران شامل دو نوع درآمد هست: در امد حلال و حرام!  دولت باید درآمد نفت را به مردم بدهد: امام صادق علیه السلام فرمود: سهم خداوند از انفال، زیر نظر رسول خدا صلى الله علیه وآله مصرف میشود. یعنی مصرف می شود! نه پس انداز. در روایات و کتب فقهى، منابع طبیعى و ثروت‏هاى عمومى، غنائم جنگى، اموال بیصاحب مثل زمینى که صاحبش آن را رها کرده و اموال مردگان بیوارث، جنگل‏ها، درّه‏ ها، نیزارها، زمین‏هاى موات، معادن و... همه از انفال محسوب شده ‏اند.  بعد از تقسیم، اگر درآمد شخص از :هزینه های شخصی اضافه آمد، از آنها مالیات بگیرد. لذا اخذ مالیات بدون پرداخت درآمد نفت(یا انفال) ممنوع است. و تفاوت ماهوی مالیات با زکات و خمس همین است: که بودجه ولی فقیه از خمس، و بودجه دولت از مالیات و  بودجه جاری هم، از محل زکات جبران شود. لذا در این خصوص حوزه ها و مراکز اندیشه ورزی، باید مطالعه کنند، نه اینکه بگویند: ببینیم آمریکا چه کرده! ما که مقلد آمریکا نیستیم! مقلد آیات عظام هستیم، و با کمال احترام نکته ای را گوشزد باید کرد:  جلوی تبدیل اندیشه ورزی به: ترجمه ورزی را بگیرید. زیرا کارشناسان و داوران انتخاب شده، کاملا ترجمه ای هستند. یکی از این داوران به صراحت می گفت: ایران کشوری توسعه نیافته است، و باید اصول توسعه یافتگی را از: کشورهای پیشرفته! بیاموزد و آن را باور کند. این درست همان حرفی است که: مرحوم تقی زاده در صد سال پیش گفت. یعنی نهضت ترجمه. و از آن بدتر یعنی: ممنوعیت اندیشه ورزی داخلی، و ترویج مصرف اندیشه های غربی. متاسفانه کلیه موارد حرام در مکاسب را، همین ها، به بهانه اجرایی شدن در کشورهای پیشرفته، حلال می دانند.  فاجعه  آن است که اصلا: حلال و حرام سرشان نمی شود.  لذا بهره بانکی، درآمد نفتی، بجای برکت داشتن برای دولت ها، باعث سقوط آنها می شود.بنا بر این یک بار برای همیشه، دولت باید بپذیرد در مسائل جاری و اقتصادی کشور: حلال و حرام سرش می شود یا خیر! آیا می خواهد با سیستم ربوی صهیونیستی، بودجه را ببندد یا روش اسلامی؟ این نقطه همان پل صراط است، که می گویند از مو باریک تر است، و از شمشیر برنده تر: آیا می خواهد مانند آمریکای سابق! با زور از مردم مالیات بگیرد؟ که نهایت آن بدهی 30تریلیارد دلاری است؟ یا اینکه اول آنها را مستغنی کند، تا آنها به میل خود خمس و  زکات و مالیات بدهند؟ زیرا دستور خدا هم به پیغمبر: اخذ مالیات از اغنیا(خذ من اموالهم صدقه)هست. لذا برای حلال شدن و با برکت شدن بودجه، بدون استناد به عمل کشورهای پیشرفته!عناصر زیر تغییر یابد: تمامی انفال در اختیار مصرف شود، نه پس انداز. مراتع، جنگل ها، کوهها و دشت ها همه باید به: نسبت مساوی بین مردم تقسیم شود. و چون، اسلام جهان شمول است، و همه انسان های کره زمین، از یک پدر و مادر هستند. لذا برنامه و بودجه ای تنظیم شود که: مردم جهان بطور مساوی از نعمات خداوندی استفاده کنند. سیستم خود اظهاری در خمس باید ساماندهی شود، تا همه مردم دنیا خمس خود را بپردازند. کسی نگوید دسترسی نداشته ام، یا نمی دانم چیست! هرکس به سن تکلیف می رسد، در هر کجای دنیا هست باید رعایت کند. کسانی هم که نماز می گذارند، باید زکات هم بدهند. صدقه و مالیات، سهم فقیران در جیب ثروتمندان هستند. باید از انها گرفته شود.( وفی اموالهم حق معلوم) و به این وسیله به سوی فقر زدایی از: کل جهان اقدام کرد. البته در ایران ممکن است، قابل اجرا نباشد زیرا از یکسو: برنامه ریزان با مکاسب اشنا نیستند. و از سوی دیگر، فقها نباید در چارچوب دولت ها عمل کنند.  دربسیاری از موارد، احکام ثانویه، بر احکام اولیه ترجیح داده می شود!. و اکل میته جایز است. مثلا می گویند تورم بالا است، نرخ بهره را هم بالا ببریم. و چون حکم حکومتی مرجح هست، لذا بانک مرکزی با تصمیم :مافوق قانونی و مافوق عرف جهانی، نرخ بهره را به 40درصد می برد. که درواقع بدهی دولت را افزایش می دهد! تا آن را مصادره کند، چون اغلب هزینه های دولتی، بدهی به بانکها است.