من فضلک لا تکتب عن مکلفة حتى لا تسبب باهظة الثمن!

لطفا از گرانی ننویسید تا باعث گرانی نشوید!

سالهاست مطبوعات و رسانه ها از گرانی صحبت می نویسند، همیشه هم نتیجه معکوس بوده! نه تنها فایده ای نداشته بلکه: باعث گرانی بیشتر شده. زیرا که قبح مسئله را از بین می برند. زیرا بجای تشویق ارزان فروش، به سراغ تبلیغات برای گرانفروشها می روند. مثلا بهجت آباد تهران که یک فروشگاه لوکس است، پاتوق این جماعت رسانه ای است، تا جدیدترین شیرین کاری پولدارها را به رخ بکشند. در حالیکه دهقان فداکار، با قیمت یک دهم می فروشد! و هیچ خبرنگاری سراغ آنها نمی رود. یعنی اگر همه خبرنگار ها بجای رفتن به سمت گرانفروش ها، و تبلیغات برای مغازه آنها، زحمت به خود می دادند و از کشاورز قدردانی و: آدرس او را تبلیغ می کردند، بسیار نتیجه بهتری می گرفتند. البته خبرنگاران هم دنبال ارزانی نیستند!

آنها دنبال مشوه کردن اذهان عمومی، ایجاد نارضایتی و تبدیل به آنارشیسم هستند. زیرا در این شرایط، به آنها اهمیت بیشتری می دهند. شیرینی و پول چایی و مهمانی چند کیلو میوه هم سر شاخ است. پس به سه دلیل عمده خبرنگاران و رسانه ها، خواهان گرانی هستند! ولی مردم فکر می کنند دنبال ارزانی هستند. ارزانی برای رسانه ها چه نفعی دارد؟ دهقان فداکار که نمی تواند به آنها شیتیل بدهد، مردم هم از دهقان فداکار بخرند، برای انها نفعی ندارد. از نظر آنها این درکمون اولیه! بوده که تولید کننده مستقیما به مصرف کننده می داده. الان زمان تمدن غربی و رشد و توسعه: بازار های پولی و مالی است، پس زمان کالی به کالی به سر آمده. اگر گرانی نباشد، آنها بیکار می شوند: چون مطلب دیگری ندارند. مردم هم که به خبرنگار یا رسانه امید بستند، واقعا در توهم هستند. زیرا هرجا به خبرنگار یا روزنامه ها می رسند: می گویند از گرانی ها بنویسید! یعنی روزنامه و خبرنگار کار دیگری ندارند، و نمی توان از انها کار دیگری درخواست کرد. علاوه بر این، گرانی بخاطر حرص و آز است. در تعریف اقتصاد می گویند: اقتصاد یعنی تقسیم امکانات محدود، بین نیاز های نامحدود! مثلا زمین های شمیرانات محدود است، ولی همه آقازاده ها حرص می زنند: که در شمیرانات منزل داشته باشند. لذا قیمت بالا می رود. چون زمین شمیرانات را نمی توان زیاد کرد، پس حرص آقازاده ها را باید کنترل نمود. در همه موارد همین است. مواد غذایی و پوشاک و غیره نیز محدود است. اما مردمی که حرص می زنند چند برابر: متوسط مصرف دنیا خرید کنند، طبیعی است گرانی بوجود می آید.  تازه همه آنهایی را هم که می خرند، مصرف نمیکنند! مگر یک شکم بیشتر دارند؟ لذا اصراف پیش می آید، بعد هم افزایش پسماند و زباله و: پیدا شدن مافیای زباله گردی(طلای کثیف) و..یا مگر: یک بدن بیشتر دارند؟ یک دست لباس برایشان کافی است، اما آنها دهها برابر خرید می کنند! خانه هایشان پر است از لباس! چند روز هم که می گذرد، با چمدان می گذارند دم در، یا پول می دهند تا رفتگر انها را ببرد. آنقدر مردم خوردند و پوشیدند، که هیچکس به لباس دست دوم نگاه نمی کند! حتی اگر اطو هم از بین نرفته باشد، کسی آن را نمی پوشد. در مراکزی که سیل زده یا زلزله شده، حتی لباس های نو را دور می ریزند! و خیابانها پر است از لباسهایی که: از تهران فرستاده اند. چون می گویند ما صدقه خور نیستیم. لذا از مطبوعات و رسانه در خواست داریم: برای برهم نزدن آرامش مردم، مدتی از گرانی ننویسند! از طلا بودن پشیمان گشته ایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید. مخصوصا الان که نزدیک انتخابات است. تجربه ثابت کرده که با وعده ارزانی روی کار امده، کار را بدتر می کنند. دوران احمدی نژاد گفتند چرا دلار یک تومنی سه تومن شد!  درست می کنیم! حالا می بیند دلار سه تومن، سی تومن شده یعنی ده برابر.

Please do not write about expensive so as not to cause expensive!

The press and media have been talking about expensive for years; it has always been the opposite! Not only is it useless but it is also more expensive. Because they eliminate the ugliness of the issue. Because instead of encouraging cheap sales, they go for advertising for high sellers. For example, Behjatabad Tehran, which is a luxury store, is the hangout of this media community, to show off the latest stunt of the rich. While the devoted peasant sells at a price of one tenth! And no reporter goes to them. That is, if all the reporters, instead of going to the wholesalers, and advertising for their shop, took the trouble to appreciate the farmer and advertise his address, they would get much better results. Of course, reporters are not looking for cheap! They seek to confuse the public mind, create discontent and turn into anarchism. Because in these circumstances, they are given more importance. Sweets and tea money and a few kilos of fruit are also on the horns. So for three main reasons, journalists and media want expensive! But people think they are looking for cheap. What are the benefits of cheap media? The self-sacrificing peasant who cannot give them shit, and the people buy from the self-sacrificing peasant, is of no benefit to them. In their opinion, this is the primary municipality! It is what the producer gives directly to the consumer. Now is the time for Western civilization and growth: the monetary and financial markets, so the time is long gone. If it is not expensive, they will be unemployed: because they have nothing else to do. People who rely on a reporter or the media are really delusional. Because wherever they reach the reporter or the newspapers: they say write about the expensive ones! That is, the newspaper and the reporter have no other job, and they cannot be asked for another job. In addition, it is expensive due to greed. In the definition of economics, they say: Economy means the division of limited possibilities, between unlimited needs! For example, the lands of Shemiranat are limited, but all the nobles are greedy: to have a house in Shemiranat. Therefore, the price goes up. Because the land of Shemiranat cannot be increased, so the greed of the nobles must be controlled. This is the case in all cases. Food, clothing, etc. are also limited. But people who are greedy to buy many times: the average consumption of the world, it is natural that there will be expensive. Not everyone who buys consumes it! Do they have one more belly? So there is waste, then there is an increase in waste and garbage and: the discovery of the garbage mafia (dirty gold) and..or whether: they have one more body? One handful of clothes is enough for them, but they buy dozens of times! Their houses are full of clothes! After a few days, they leave the suitcase behind, or pay for the sweeper to take them away. So many people ate and wore, that no one looks at second-hand clothes! Even if the iron is not removed, no one wears it. In the flooded or earthquake-stricken centers, even new clothes are thrown away! And the streets are full of clothes that have been sent from Tehran. Because they say we are not charity. Therefore, we ask the press and media: not to write expensive for a while in order not to disturb the peace of the people! We regret being gold, have mercy on us and touch us. Especially now that elections are approaching. Experience has shown that with the promise of cheapness, they make things worse. Ahmadinejad era said why the dollar became one tomans to three tomans! We will fix it! Now he sees that the dollar has become three tomans, thirty tomans, which means ten times.

من فضلک لا تکتب عن مکلفة حتى لا تسبب باهظة الثمن!

الصحافة والإعلام تتحدث عن التکلفة منذ سنوات ، کان الأمر على العکس من ذلک دائمًا! فهی لیست عدیمة الفائدة فحسب ، بل إنها أیضًا أکثر تکلفة. لأنهم یقضون على بشاعة القضیة. لأنه بدلاً من تشجیع المبیعات الرخیصة ، یذهبون للإعلان عن کبار البائعین. على سبیل المثال ، بهجتاد طهران ، وهو متجر فاخر ، هو مکان الاستراحة لهذا المجتمع الإعلامی ، لعرض أحدث حیلة للأثریاء. بینما الفلاح المخلص یبیع بسعر العشر! ولا یذهب إلیهم أی مراسل. أی ، إذا بذل جمیع المراسلین ، بدلاً من الذهاب إلى تجار الجملة ، والإعلان عن متجرهم ، عناء لتقدیر المزارع والإعلان عن عنوانه ، فإنهم سیحصلون على نتائج أفضل بکثیر. بالطبع ، المراسلون لا یبحثون عن رخیصة! إنهم یسعون إلى إرباک العقل العام وخلق السخط والتحول إلى اللاسلطویة. لأنه فی هذه الظروف ، یتم منحهم أهمیة أکبر. الحلوى وأموال الشای وبضعة کیلوغرامات من الفاکهة أیضًا على القرون. لذلک ، لثلاثة أسباب رئیسیة ، یرید الصحفیون ووسائل الإعلام باهظ الثمن! لکن الناس یعتقدون أنهم یبحثون عن رخیصة. ما هی فوائد الوسائط الرخیصة؟ إن الفلاح الذی یضحى بنفسه والذی لا یستطیع أن یمنحهم الهراء ، والناس یشترون من الفلاح المضحی بالنفس ، لا یفیدهم. فی رأیهم ، هذه هی البلدیة الأساسیة! إنه ما یقدمه المنتج مباشرة إلى المستهلک. حان الوقت الآن لنمو الحضارة الغربیة: الأسواق المالیة والنقدیة ، لذا فقد ولى الزمن. إذا لم تکن باهظة الثمن ، فسیکونون عاطلین عن العمل: لأنه لیس لدیهم شیء آخر یفعلونه. الأشخاص الذین یعتمدون على المراسل الصحفی أو وسائل الإعلام هم فی الحقیقة موهومون. لأنهم أینما وصلوا إلى المراسل أو الصحف: یقولون أکتب عن الأغلى! أی أن الصحیفة والمراسل لیس لهما عمل آخر ، ولا یمکن أن یطلب منهما وظیفة أخرى. بالإضافة إلى ذلک ، فهی مکلفة بسبب الجشع. فی تعریف الاقتصاد یقولون: الاقتصاد یعنی تقسیم الإمکانیات المحدودة بین الحاجات اللامحدودة! على سبیل المثال ، أراضی الشمیرانات محدودة ، لکن جمیع النبلاء جشعون: أن یکون لدیهم منزل فی شمیرانات. لذلک ، یرتفع السعر. لأنه لا یمکن زیادة أرض الشمیرانات ، لذلک یجب السیطرة على جشع النبلاء. هذا هو الحال فی جمیع الحالات. الطعام والملابس وما إلى ذلک محدودة أیضًا. لکن الأشخاص الجشعین للشراء عدة مرات: متوسط ​​استهلاک العالم ، من الطبیعی أن یکون هناک مکلف. لیس کل من یشتریه یستهلکه! هل لدیهم بطن آخر؟ إذن هناک هدر ، ثم هناک زیادة فی الهدر والقمامة و: اکتشاف مافیا القمامة (الذهب القذر) .. أو هل لدیهم جسد آخر؟ یکفیهم حفنة واحدة من الملابس ، لکنهم یشترون عشرات المرات! منازلهم ملیئة بالملابس! بعد أیام قلیلة ، یترکون الحقیبة وراءهم ، أو یدفعون للکنسة لأخذهم بعیدًا. الکثیر من الناس یأکلون و یرتدون ، لا أحد ینظر إلى الملابس المستعملة! حتى لو لم یتم نزع المکواة فلا أحد یلبسها. فی المراکز التی غمرتها الفیضانات أو الزلزال ، حتى الملابس الجدیدة یتم التخلص منها! والشوارع ملیئة بالملابس التی تم إرسالها من طهران. لأنهم یقولون إننا لسنا صدقة. لذلک نطلب من الصحافة والإعلام: عدم الکتابة المکلفة لفترة من الوقت حتى لا تعکر صفو الناس! نأسف لکوننا ذهباً ، ارحمنا ولمسنا. خاصة الآن أن الانتخابات تقترب. لقد أظهرت التجربة أن الوعد بالرخص یجعل الأمور أسوأ. عهد أحمدی نجاد قال لماذا أصبح الدولار تومان واحد لثلاثة تومان! سوف نصلحه! الآن یرى أن الدولار أصبح ثلاثة تومان ، ثلاثون تومان ، أی عشرة أضعاف.

Pahalı olmamak için lütfen pahalı hakkında yazmayın!

Basın ve medya yıllardır pahalı hakkında konuşuyor, her zaman tam tersi oldu! Sadece faydasız değil, aynı zamanda daha pahalıdır. Çünkü konunun çirkinliğini ortadan kaldırıyorlar. Çünkü ucuz satışları teşvik etmek yerine, yüksek satıcılar için reklama yönelirler. Örneğin lüks bir mağaza olan Behjatabad Tahran, bu medya topluluğunun zenginlerin son hareketlerini sergilemek için uğrak yeri. Sadık köylü onda bir fiyata satarken! Ve onlara hiçbir muhabir gitmiyor. Yani, tüm muhabirler toptancılara gidip dükkanları için reklam vermek yerine, çiftçiyi takdir etme ve adresini ilan etme zahmetine girseler, çok daha iyi sonuçlar alırlardı. Elbette muhabirler ucuz aramıyor! Halkın zihnini karıştırmaya, hoşnutsuzluk yaratmaya ve anarşizme dönüşmeye çalışıyorlar. Çünkü bu koşullarda onlara daha çok önem verilmektedir. Tatlılar ve çay parası ve birkaç kilo meyve de boynuzlarda. Yani üç ana nedenden dolayı, gazeteciler ve medya pahalı ister! Ancak insanlar ucuz aradıklarını düşünüyor. Ucuz medyanın faydaları nelerdir? Onlara bir bok veremeyen özverili köylü ve özverili köylüden satın alan halkın onlara hiçbir faydası yoktur. Onların görüşüne göre, bu birincil belediye! Üreticinin doğrudan tüketiciye verdiği şeydir. Şimdi Batı medeniyetinin ve büyümesinin zamanıdır: parasal ve finansal piyasalar, bu yüzden zaman çoktan geride kaldı. Pahalı değilse, işsiz kalacaklar çünkü yapacak başka bir şeyleri yok. Bir muhabire veya medyaya güvenen insanlar gerçekten hayal görüyorlar. Çünkü muhabire veya gazetelere nereye ulaşırlarsa ulaşsınlar: pahalı olanlar hakkında yaz derler! Yani gazetenin ve muhabirin başka bir işi yoktur ve onlardan başka bir iş istenemez. Ayrıca açgözlülük nedeniyle pahalıdır. Ekonominin tanımında şöyle derler: Ekonomi, sınırlı olasılıkların sınırsız ihtiyaçlar arasında bölünmesi demektir! Örneğin, Shemiranat'ın toprakları sınırlıdır, ancak tüm soylular açgözlüdür: Shemiranat'ta bir ev sahibi olmak. Bu nedenle fiyat yükselir. Shemiranat ülkesi artırılamayacağı için soyluların açgözlülüğü kontrol edilmelidir. Bu her durumda böyledir. Yiyecek, giyecek vb. De sınırlıdır. Ancak birçok kez satın alma açgözlü insanlar: dünyanın ortalama tüketimi, pahalı olması doğaldır. Satın alan herkes onu tüketmez! Bir göbekleri daha var mı? Yani israf var, sonra atık ve çöpte bir artış var ve: çöp mafyasının keşfi (kirli altın) ve ... ya da: bir vücutları daha mı var? Onlar için bir avuç kıyafet yeterli ama onlarca kez satın alıyorlar! Evleri kıyafet dolu! Birkaç gün sonra valizi geride bırakırlar veya süpürgeye onları götürmesi için ödeme yaparlar. O kadar çok insan yiyip giydi ki, kimse ikinci el kıyafetlere bakmıyor! Ütü çıkarılmasa bile kimse takmaz. Su basmış veya depremden etkilenmiş merkezlerde, yeni giysiler bile atılıyor! Ve sokaklar Tahran'dan gönderilen kıyafetlerle dolu. Çünkü hayır işi olmadığımızı söylüyorlar. Bu nedenle basına ve medyaya soruyoruz: halkın huzurunu bozmamak için bir süre pahalı yazmayın! Altın olduğumuz için pişmanlık duyuyoruz, bize merhamet ediyoruz ve dokunuyoruz. Özellikle şimdi seçimler yaklaşırken. Deneyimler, ucuzluk vaadiyle işleri daha da kötüleştirdiklerini göstermiştir. Ahmedinejad dönemi, doların neden bir tomana üç toman olduğunu söyledi! Düzelteceğiz! Şimdi doların üç toman, otuz toman, yani on kat olduğunu görüyor.