یکپارچگی عراق منحصرا در دست ایران است.

هیچ کس و در هیچ کجای دنیا، دلی برای عراق یکپارچه نمی سوزد، و تنها ایران است که بالاترین هزینه را از قبیل دریافت نکردن خسارت جنگی صدام و کمک به بازسازی عتبات پذیرفته، تا عراق یکپارچه بماند. زیرا در درون عراق همانطور که می بینیم: کردها برای خود ساز جداگانه می زنند، تکریتی ها و داعشی ها یک قسمت از عراق را می خواهند، شیعیان جنوب دست تنها مانده، و پایتخت هم در این آتش فرقه گرایی می سوزد. همه میدانند که انفجار های عراق به دست کردها و داعشی ها است. فقط فرق این دو آنست که داعش، مسئولیت عملیات خود را قبول می کند، و شاید به آن افتخار هم می کند، ولی کردها در ظاهر چیزی نمی گویند، تا مقام ریاست جمهوری در عراق از دست شان نرود.

 در بیرون عراق هم می بینیم که ترکیه، در شمال عراق نیرو پیاده می کند. سوریه هم که در آتش داعش می سوزد، در جنوب هم آل سعود وهابی آزار و اذیت می کند. آمریکا و انگلیس هم که آتش بیار معرکه هستند، تا فوری نیرو پیاده کنند و در عراق مستقر شوند . حتی کشورهای بالکان و چین و روسیه و جاهای دیگر هم، نمی خواهند از این سهم بندی ها عقب باشند.

  وقتی قانون اساسی را نوشتند، امید بود که مانند لبنان به یک وحدت یا تفاهم در: تقسیم بین قبایل برسند. ولی این چند سال بعد از صدام نشان داد که: این یکپارچگی شکننده است، باری به هر جهت بوده، برای گذران روزمرگی است، و در دراز مدت اصلا به فرجام نمی سد. اصولا این نوع تقسیم بندی یا فدراتیو در لبنان هم جواب نداده . زیرا تا موقعی که شیعیان، زور گویی های 14 مارسی ها را تحمل می کنند، اوضاع آرام است. همینکه سهم خودشان را طبق قانون اساسی، در خواست می کنند لبنان تبدیل به جهنمی از اتش و دود می شود. واین نشان می دهد که برای همیشه نمی توان: بر پایه قومیت یا نژاد، کشوری را تقسیم بندی یا اداره کرد. در ایران بعد از انقلاب هم عده ای می خواستند: این کار را بکنند ولی نتیجه، جز ترور و حاکمیت وحشت نبود. لذا امام خمینی ره آن را با اندیشه سیاسی والای خود اصلاح کرد.

 اندیشه سیاسی امام خمینی، نه بر پایه  قومیت و نژاد و نه بر پایه زور و وحشت بود، بلکه همه را به وحدت در توحید، دعوت می کرد و همه مردم ایران حول اسلام توافق کردند. یعنی حتی اقلیت های دینی و مذهبی هم باور داشتند که: اسلام منافع انها را بیش از هر مکتب سیاسی دیگر حفظ می کند. ما اکنون بخوبی می بینیم که انتخاب رئیس جمهور عراق، از بین یک جمعیت درجه سه کرد، چه گرفتاری هایی دارد. آنها با این قدرت فوق العاده، هم شیعیان و اعراب را اداره می کنند، و هم برای خودشان اقلیم جداگانه دارند.

در اقلیم کردستان هم اولا، همه کرد نیستند ولی مجبورند پیشمرگه شوند، و به ترکیه و سوریه و ایران اعزام شوند، تا از پ ک ک و پژاک وغیره دفاع کنند برای: یک کشور کردستان بزرگ. ثانیا همه کردها هم یکدست نیستند. کردهای ایرانی تبار با پیوستن به پژاک مخالفند، و کرد های عراقی هم از پ ک ک حمایت نمی کنند، و در سوریه هم بسیاری از کردها طرفدار بشار اسد هستند. بنابر این تنها راه نجات همه گروه ها، چه در ترکیه و عراق یا سوریه و لبنان وفلسطین، اطاعت از قوانین اسلامی با تفسیر امام خمینی و خامنه ای می باشد. و اگر تمام آنها دل به اسلام ناب محمدی داشته باشند، مطمئن باشند منافع آنها بهتر از قومیت گرایی تامین می شود.

جریان صدر در عراق و حزب الله در لبنان و: بشار اسد در سوریه، علوی ها در ترکیه این امید را دارند که: برداشت بهتری نسبت به دیگران داشته باشند. البته حزب الله لبنان تاکنون اشتباهاتی نداشته است، هم رهبری ایران آنها را تایید کرده اند، و هم آنها خود را تابع رهبری ایران می دانند. ولی جریان صدر ، جنبش امل در لبنان یا حماس در فلسطین، گاهی اشتباهاتی می کنند و از: جریان اصیل خط امام خمینی خود را خارج می کنند. که البته احتمال داده می شود: برای مستقل نشان دادن خودشان است. مثلا جریان صدر برای اولین بار، بر علیه ایران و سردار قاسم سلیمانی شعار دادند. حماس و دولت عراق بیانیه ضد ایرانی را امضا کردند. اگر این حرکت ها برای نماد مستقل بودن هم باشد، زیانبار است زیرا حرمت شکنی: خط امام خمینی نه تنها باعث افزایش محبوبیت آنها نمی شود، بلکه آنان را در دل دشمنان، افراد قابل نفوذ نشان می دهد.

伊拉克的统一是完全在伊朗手中。
没有人无处在世界上，集成心脏伊拉克不燃烧，只有伊朗拥有最高的成本，如萨达姆和帮助重建战争破坏神社没有得到接受，保持团结伊拉克。因为当我们在伊拉克看到：库尔德人为了自己的独立的建筑，提克里特和伊拉克伊斯兰国意志的一部分，仅存南部什叶派，资本正在燃烧的宗派主义的火灾。大家都知道，库尔德人和伊拉克伊斯兰国是爆炸。两者之间的唯一区别是伊西斯不接受对自己的行为负责，并可能为它感到自豪，但显然没有说什么库尔德人，伊拉克总统是不是在自己手中。
 伊拉克外，我们看到，在伊拉克北部的土耳其部队说。叙利亚将在伊​​斯兰国的火烧，在沙特骚扰的瓦哈比府南部。美国和英国都同样精彩带来火他们立即执行，并在伊拉克部署。即使中国和俄罗斯，巴尔干和其他地方，也不会回去这部分。
  当宪法写的，希望这种在黎巴嫩的团结和共识：他们的部落之间的分工。但萨达姆几年后发现，这种整合是脆弱的，已反正，做一个常规，并从长远来看并没有结束大坝。基本上，这种类型在黎巴嫩分割或联合的没有回答。因为只要什叶派的强迫忍受3月14日，局势平静。只要他们按照宪法的份额，要求黎巴嫩变成地狱火和烟雾。这个节目并不总是可能的：种族或种族，国家或运行分工的基础上。一些伊朗革命后想做的事，但结果，而不是恐怖的恐怖统治。因此，霍梅尼政治思想这与他的崇高纠正。
 霍梅尼的政治思想，不是基于种族和民族，而不是武力和恐怖，也让一神论的统一，被邀请并同意所有关于伊斯兰教的伊朗人民。即使是宗教少数认为伊斯兰教是他们的利益比其他任何政治意识形态保持。现在，我们清楚地看到，伊拉克的总统，通过第三类人群，什么是困境。有了这个额外的动力，什叶派阿拉伯人和运行，都拥有自己独立的气候。
库尔德首先，所有的自由斗士，但他们必须要和被送到土耳其，叙利亚和伊朗，从库尔德工人党和PJAK，等自己辩护了很大的库尔德国家。其次，所有库尔德人并不均匀。伊朗库尔德人通过加入PJAK，库尔德工人党和伊拉克库尔德人不支持，许多库尔德人反对支持巴沙尔·阿萨德在叙利亚。因此，唯一的方式来保存所有群体，无论是在土耳其或伊拉克或叙利亚和黎巴嫩，巴勒斯坦，服从伊斯兰法是由霍梅尼和哈梅内伊解释。如果所有的人都对心脏伊斯兰教，他们知道自己的利益比种族资助。
在伊拉克和黎巴嫩真主党和阿萨德萨德尔运动叙利亚阿拉维派在土耳其，希望比别人更好的收成。黎巴嫩真主党也没有犯过错误，他们已经证实了伊朗领导层，他们服从伊朗领导层。但萨德尔运动，在黎巴嫩或巴勒斯坦的哈马斯运动阿迈勒，有时他也会犯错本身的霍梅尼的主流之外。这很可能表明他们的独立性。例如，对于首次萨德尔运动，喊出对伊朗将军卡西姆Soleimani口号。哈马斯和反伊朗的伊拉克政府签署的声明。如果这个运动是独立的象征，是有害的，因为不尊重：霍梅尼的线不仅增加他们的知名度不大，但在他们的敌人，人在展会的心。