مسابقات و بازی ها، در اقتصاد مقاومتی.

مسابقات و بازی ها، در اقتصاد مقاومتی.

بازی و مسابقه امری سهل و ممتنع است، یعنی گاهی اصلا مهم نیست و گاهی، همه زندگی انسان را پر می کند. اما هرچه هست وجود دارد،  هزینه ها و درامد هایی را به خود اختصاص می دهد، و ردیف بودجه و برنامه های ملی و جهانی به دنبال آن است. بازی را در واقع یک سلسله فعالیت بشری می دانند که: هدف گذاری اقتصادی و بهره وری نشده باشد.

طبیعتا اگر بازی بر اساس پول باشد، شرط بندی و در نهایت قمار بازی است. و الا کودک یا نو جوان که در کوچه و خیابان، یا با رایانه خود بازی می کند هدفش: فقط سرگرمی و گذراندن وقت است، تا زودتر بزرگ شود و: طولانی بودن انتظار رشد او را اذیت نکند.  قمار بازی از آن جهت حرام است که بجای بازی، به فکر حقه بازی و زیرپا کشی و زمین زدن هستند.

در قرن بیستم که همه چیز بعد قتصادی داشت، بازی ها نیز به سوی حرفه ای شدن و تولید ثروت حرکت کردند. مانند فدراسیون جهانی فوتبال که رئیس برزیلی آن، سال ها پادشاهی می کرد و با ثروت های افسانه ای، خود و بازیگران را اداره می نمود. فوتبالیست های ایرانی که هنوز به اصطلاح آماتور بودند، کم کم جای خود را به حرفه ای ها دادند که: صحبت اصلی انان درآمد های میلیاردی، آن هم به دلار بود. مخصوصا از موقعی که بنای ناسازگاری با مربی وطنی گذاشتند، تا بر مسئولین روشن شود: یک من ماست چقدر کره دارد. حالا کی روش، در بالاترین رده درآمدی این بازی های حرفه ای ایستاده است.

  در اقتصاد مقاومتی یک اصل وجود دارد، که آن الهام گرفته از عدالت اقتصادی است. حضرت علی ع می فرماید: عدالت یعنی هرچیزی در جای خودش باشد. درواقع بازی هم باید واقعا بازی باشد، نه اینکه محل کسب درآمد و: چشم و هم چشمی و صرف هزینه ها و خارج کردن بودجه ملی . زیرا دست بالای دست بسیار زیاد است، با اینهمه ریخت و پاش، نمی توان امیدوار به پیشرفت بازی ها بود. ایران هرچقدر هزینه کند، آل سعود در بالای آن ایستاده، قطر و امارات از آن هم بیشتر . لذا در مسابقه حیف و میل کردن بیت المال، نباید شرکت کرد. البته آنها هم که حیف و میل می کنند، تابع هیچ قانونی نیستند. مثلا فقط در فوتبال هزینه می کنند، و به بازی های دیگر اهمیتی نمی دهند. و این یعنی جهنمی پر از چاه های عمیق، برای نابود کردن سرمایه های یک مملکت و: از بین بردن استعداد ها واقعی .

علاوه بر عدالت، سودمند بودن هم جزو بازی است. وبازی های حرام یا نامناسب هم ممنوع است. پهلوانان ایرانی فقط به دنبال زهر چشم از رقبا نبودند، بلکه به فکر جامعه و افراد کم توان و بی بضاعت هم بودند. حتی برخی از آنها دست به عیاری می زدند، یعنی با زور خود از ثروتمندان می گرفتند، و خرج فقرا می کردند. یا بسیار از آنان در همان محله های قدیمی و: با زندگی سطح پایین به کار های خود ادامه می دادند، تا در اجتماع تنش ایجاد نشود و: در اثر حسرت فقرا ناسزا به خدا گفته نشود.

 هدفگذاری هم اگر برای بازی ها می شود، باید که اهداف اجتماعی و مفید باشد. مثلا اگر دونده ها می خواهند مسیری را بپیمایند، بهتر است به روستا ها بروند و فاصله چند روستا را بپیمایند، نه اینکه در یک مکان اطو کشیده وصاف، این کار را بکنند. کوهنوردان همیشه در بین پایین ترین سطح مردم باشند، تا ببینند که آنها در قرن فضا و موشک، هنوز پای پیاده می روند و: یا از حیوانات برای حمل و نقل استفاده می کنند. تعداد این افراد هم کم نیست، شاید بیش از 70درصد مردم، فاقد وسیله مناسب باشند.در حالیکه در کوهنوردی های پیشرفته، همگی در یک سالن جمع می شوند و: از یک کوه فرضی بالا می روند! در بازی های رایانه ای نیز همینطور است، نباید بازی همیشه بر اساس: خشونت و کشت و کشتار باشد، تا روحیه لطیف کودک را از همان ابتدا، با جنایت مانوس نماید. و یا نباید که خیال پردازی و رویا سازی باشد، تا مثلا یک کودک فقیر با مراجعه به پادشاهان، اوامر انها را اجرا کنند تا در آخر، با دختر او ازدواج کنند و ثروتمند شوند! تقریبا بسیاری از بازی ها بر مبنای داستان شاهزاده و گدا، دور می زند که شخص فقیر تمام استعداد خود را، برای نجات شاهان به کار می گیرد، تا بتواند به قصر وارد شود و: در انتهای بازی، شاه یا شاهزاده را از دست غول های فرضی نجات می دهد، وبالاخره با شاهزاده ازدواج میکند، جایزه بازی ها هم باید واقعی باشد. تا کودکان را، در بزرگی سرخورده نکند.

比赛和游戏，抵抗经济。

比赛是容易发挥，也不可能，有时，有时也没关系，所有人的生命罢了。但是，无论有，支出和收入都占了，和预算以及国家和国际方案遵循它。本场比赛真正知道各种人类活动：经济和生产力的目标都没有。

当然，如果游戏是基于金钱，博彩和赌博游戏结束。否则，在街上的儿童或青少年，或您的计算机玩弄目的：唯一的娱乐和消磨时间，成长和：预期增长的长度不打扰他。禁止赌博，而不是玩，水暖打被认为是忙里忙外，违反地面。

在二十世纪后，经济的一切，游戏也向着专业化和财富创造感动。由于巴西足协，王国的头，和一个传奇的财富，和演员工作。伊朗这仍然是所谓的业余足球运动员是由专业人士认为，逐渐取代：跟原来的数十亿美元，这是美元。特别是自建房不兼容的本土球员离开，当局很清楚：我们的我有是多少黄油。现在奎罗斯，专业的游戏站上收入最高的类别。

  有实力的经济，这激发了经济正义的原则。伊玛目阿里说：公正意味着一切都在自己的位置。事实上，本场比赛应该真正发挥，而不是赚钱和地点：竞争和支出和执行国家预算。十拿九稳是巨大的，因为，这一切混乱，不能指望进步的游戏。伊朗不费多少，沙特在它，卡塔尔和阿联酋顶部甚至更多。在比赛中侵吞公共资金，不应该参加。当然，他们挥霍一空，他们是不受任何法律。例如，每年仅在足球等游戏也没在意。这是一个完整的深水井的地狱，摧毁一个国家的资本和：摧毁真正的人才。

除股权，游戏的盈利能力。并通过非法或不适当的开放是禁止的。伊朗运动员不只是寻找恐吓对手，但不是社会和个人是体弱和贫困。他们中的一些人甚至手工吹制，凭借自己的力量是富人，并花了穷人。还是在老邻居很多都：较低水平的生活，继续自己的工作，不要在社会创造的紧张和效果说，上​​帝不悔穷人亵渎。

 如果目标时间的游戏，将是社会目标，乐于助人。登山总是在人民群众中的最低水平，看他们在空间和导弹世纪，还是徒步要么用于动物的运输。有多少人但不是最不重要的，也许是人口的70％以上缺乏适当的手段，在先进而节节攀升，都聚集在一个假设的山爬的殿堂！在电脑游戏，也应该永远的游戏基础上的暴力和杀戮，从一开始就如此微妙的精神的孩子，熟悉犯罪。或者应该说是幻想和梦想，说，一个可怜的孩子去的君主，在年底开展他们的订单，与她的女儿嫁给致富！几乎很多游戏根据故事乞丐王子，绕过可怜他所有的天赋，拯救工作的王发生，才能够进入皇宫，并在比赛中，国王或巨人的王子结束假设保存，最后嫁给了王子，应该是一个真正的奖金游戏。为了孩子，而不是在大失望。