در سجده نیز عمق نگاه خود را به درون زمین، و حتی آنسوی زمین
رمز گشایی از :مدیریت یکپارچه جهان هستی.
جهان هستی دارای مدیریت یکپارچه ای است که: از بینهات کوچکترین ذرات آن شروع شده، و به بینهایت بزرگترین اعضا آن می رسد. و برای همه آن یکسان اعمال می شود. و عید قربان رمز گشایی از: چنین مدیریت فراگیر در جهان هستی است. این جهان برای انسان ، اتم و کهکشان یکسان است، و دارای نظم واحدی است. اصول حاکم بر این مدیریت و نظامها، و روشهای اجرایی آن هم کاملا: هماهنگ و یکدست است .
یکی از این نمونه ها چرخش مومنان، به دور خانه خدا است. وقتی آن را از بالا نگاه کنیم یا فیلم آن را ببینیم، ذراتی هستند که به شکل دایره وار و: با فواصل معین بر دور مرکزیتی معلوم می گردند . این گردش را در فیلم ها و عکس هایی که: ماهواره ها از کهکشان ها و منظومه شمسی هم گرفته اند، به همین شکل می بینیم. موضوغ وقتی جالب تر می شود که عکسها و: میکروفیلم هایی هم که توسط میکروسکپ های بزرگ، از مولکول ها و اتم ها هم گرفته شده، همینطورند! ابر الکترونی یا اوربیتال ها هم، به همین شکل می باشد.
حرکت در مفهوم فلسفی، اولین جوهر هستی است، یعنی اگر حرکت نباشد هیچ چیز نیست، و شما می بینید که خانه خدا، براساس همان حرکت ذرات عالم یا: ابر هستی های کهکشانی طراحی شده است. آن هایی که غرور علمی به انحرافشان برده، از خود سوال کنند: آیا در زمان تاسیس دین اسلام، میکروسکپ الکترون نگار، وجود داشته یا تلسکوپ کهکشانی اختراع شده بود؟ که این حرکت مردم دور خانه خدا را طراحی کنند، یا اینکه طراح اصلی هرسه حرکت یک نفر است؟
سلسله مراتب و تقسیم کار در جهان، از همه الگوها وجود دارد. الگوهای دوگانه ، سه گانه ، چهار گانه و حتی بیست گانه! الگوی اصلی و منشا تقسیم کار، الگوی واحد یا یک بودن است. یعنی کار در مفهوم فلسفی یک است! اگر کاری وجود نداشته باشد، قابل تقسیم هم نیست! پس منشا کار یک است و: منشا جهان هم یک و آن توحید است. این یک هم، منشا تقسیم کار هست، و هم نهایت آن، یعنی کار هست که تقسیم می شود، و بعد حاصل کارهای تقسیم شده، باهم گره می خورند و دوباره بهم می رسند.
آیه قران در این باره می گوید: انا لله و انا الیه راجعون، ما از خداییم و به سوی خدا هم بر می گردیم. در یک خانه که واحد کوچک اجتماعی است تا: یک کار خانه و تا امور عمومی، و دولتی این اصل حاکم است. مثلا شما در یک کارخانه، طرح یک خودرو را تهیه می کنید، این می شود یک کار. برای اینکه خودرو ساخته شود، تقسیم کار می کنید: گروهی قطعه ساز و گروهی مونتاژ کار، گروهی بازرس و ..اما درنهایت این همه تقسیم، کار دوباره همگرایی است:
قطعات ساخته شده در اقصی نقاط، به مرکز آورده شده در خط مونتاژ قرار می گیرند، و در نهایت به یک خودرو تبدیل می شوند! این تقسیم کار یعنی جداشدن، و دوباره وصل شدن برای چیست؟ برای اینکه یک ذهنیت به عینیت تبدیل شود. و خودروی روی کاغذ، به یک خودرو قابل استفاده تبدیل شود. پس ما از خدا جدا می شویم، و هریک مسئولیت خود را اجرا می کنیم، تا دوباره در روز محشر کنار هم جمع شویم، تا یک جهان خلقت شکل بگیرد، و اینهمه دنیای ما، تمرینی برای آخرت و نتیجه نهایی است.
عید قربان می گوید: مواظب همه چیز باشید! نگویید در کار ساختن کهکشان هستیم، پس اتم را رها کنید! همین اتم ها هستند که کهکشان را می سازند. لذا در روز عید قربان، ما قربانی می کنیم! با قربانی کردن و توزیع آن در بین مردم، به فکر شکم و تامین پروتئین غذای آن ها هستیم. و الگوی غذای سالم و فراورده های حلال را، به مردم معرفی می کنیم و با پخش آن در میان فقرا، ثابت می کنیم که هیچکس فراموش شده نیست. و همه در این همهمه کیهانی و: شور و عشق هستی و گردش ستارگان شریک هستند.
در نماز خواندن و سجده کردن هم ، این معنی زیبا وجود دارد: در قنوت و دعا باید به سوی آسمان دست برداریم، و در موقع سجده کرده به زمین و: نقطه مقابل آسمان، یعنی آنسوی آسمان نگاه کنیم! همانطور که در دعا نگاه خود را تاعمق اسمان بالا می بریم، در سجده نیز عمق نگاه خود را به درون زمین، و حتی آنسوی زمین یعنی: آسمان آنسوی زمین هم می بریم. و هیچ کجای جهان از شعاع دید ما مخفی نیست.
