مرده هایی که حرف می زنند

شاید دیگر کسی نباشد مثل: دهه شصتی های اروپا و آمریکا، خیلی تند بر علیه دین و روز قیامت حرف بزنند، ولی بهر حال هستند کسانی که: هنوز می گویند مرگ آخر دنیا است! و  بعد از آن دیگر چیزی وجود ندارد! اما تشییع جنازه ها در سراسر جهان، این حرف را تکذیب می کنند!

میزان استقبال مردم از تشییع جنازه، در واقع حرف زدن مرده ای است که: دیگر در میان ما نیست. کسی که مردم در تشییع جنازه او،  سنگ تمام می گذارند، معلوم است که زنده است، و برای اطرافیان خود حرف می زند، و آن ها را تشویق می کند. شما می بینید که یک نفر هست، که تا موقعی که مثل ما زنده است، و راه می رود کسی او را نمی شناسد! ولی وقتی مرد ناگهان همه او را می شناسند.

 این رسم یک قبیله ، یک قوم و ملت نیست، در همه جای جهان، هستند کسانی که با مرگ خود،  مشهور تر شدند. شاید اینطور هم بتوان گفت که مردم، از مرده و جنازه یک شخص، استفاده می کنند تا حرف خود را بزنند . یعنی این مرده نیست که حرف می زند، بلکه مردم از زبان مرده حرف می زنند. البته بک فرق کوچک بین آدم های مرده و زنده هست، و آن اینکه مرده دیگر نمی تواند بد باشد! به همین دلیل تعریف و تمجید، از اشخاص به بعد از مرگ آنان موکول می شود! چرا که میدانند از شنیدن این تعریف ها، مغرور نمی شود و تغییر مسیر نمی دهد.

آدم زنده وقتی تعریف می شنود، یا آن را باور می کند یا نمی کند، یا خود به آن آگاه بوده یا نبوده است، و در هر حالت تغییراتی در او ایجاد می شود. که بعدا به تغییر رفتار ها منجر می شود. یکی از این تغییر رفتار ها ممکن است مثبت باشد، یعنی سعی کند از این تعریف مردم، بفهمد که کار او درست بوده و: باید خود را ارتقا دهد. اما اغلب برعکس است! یعنی از تعریف ها چنین نتیجه می گیرد که" راه جدیدی برای فریب دادن مردم پیدا کرده است! تا با استناد به این تعریف و تمجید ها، اهداف شخصی و پنهانی خود را دنبال کند.

    به همین جهت گفته شده که: از اشخاص، در مقابل خودشان تعریف نکنید. زیرا ممکن است دچار توهم شود، و به کسی که این کار را بکند هم، چاپلوس می گویند. اما پشت سر مرده، هر چند تعریف کنید، او دیگر کفن خود را خراب نمی کند! بررسی جامعه شناختی این حرکت، گویای این است که مردم همیشه، ارزیابی را به دقایق آخر موکول می کنند. به زمانی که راه بازگشت یا: میانبر زدن نباشد..

به همین دلیل افرادی که رنگ عوض می کنند، و موضع خود را تغییر می دهند، معمولا مورد اعتماد مردم نیستند. وقهرمانان کسانی هستند که: تا پای جان بر گفته و رفتار خویش ایستادگی می کنند.  و در ادیان هم گفته شده که: همیشه به یاد مرگ باشید. یعنی خود را در سرازیری تصور کنید، که فقط باید جلو بروید! راه برگشت یا توقف معنی ندارد. بطور کلی باید گفت: زندگی باید همه فعالیت باشد و بیش فعالی! چون بعد از مرگ، استراحت واقعی آغاز می شود. اما اگر در دنیا خوب فعالیت نکنیم، استراحت دیگری در کار نیست. مانند زنبور ها یا مورچه ها ، اگر در فصل کار خوشگذرانی کنند، و چیزی اندوخته نکنند، در زمستان از گرسنگی می میرند

在那里死人说话！

其他人谁可能不喜欢：欧美的拇指，速度非常快反宗教和末日的传闻，然而，那些谁仍然说，死亡是世界末日！再有就是另一回事！但是，世界各地的葬礼，这些话都是骗人的！

百姓欢迎的葬礼，这实际上是说话的死人不再与我们联系。人谁在他的葬礼上，所有的石头，这竟然是活的，说他的家人，并鼓励他们的。你看，一个人是，当我们的生活就像这一点，他不知道是谁！但是，当该男子突然每个人都知道他。

 一个部落的传统，而不是一个单一的民族，在世界的每一个地区，是那些跟他的死亡，变得越来越流行。这也可能会争辩说，人，一个人的尸体，曾经有发言权。那是不是死了这说话，但说话人的死语言。亚当·贝克之间的微小差别死是活，那死也不会差！所以，从他们死后人们称赞推迟！因为他们从听这些定义都知道，不傲慢，不移位。

定义听到亚当活着，或者无论你相信与否，或者如果他们知道与否，在任何情况下，他发生变化。然后导致行为的改变。这样的一个变化可能是积极的，即它试图确定人们不明白，他是正确的，并应促进她。但往往是相反的！这是定义，并得出结论说：“已经找到了新的方式，根据恭维他们的个人目标，以及它们隐藏的轨道欺骗人了。

    因此，它是说，个人不反对自己定义。可以假设，谁做的好，说恭维。但后面的死，虽然说，她不毁了你的葬礼！运动的社会学研究显示，人们将总是在最后一刻被推迟。遥想当年，无论是：没有捷径处理。

出于这个原因，这些颜色会改变，改变你的立场往往不信任的人。冠军是谁，不顾一切地站出来，他的行为。宗教已被告知，你要永远记住死亡。想象一下，在下坡时，应只去吧！遥想或停止没有意义。在一般情况下，它应该说是所有生命应该更加活跃！因为死亡后，真正的突破开始。但是，如果世界上都不尽如人意，其余的人。像蜜蜂或蚂蚁，如果本赛季的乐趣，也不要存放在饥饿的冬天模具东西。