دستفروشی یا پاسکاری ؟

تا موقعی که کار پر سود: دستفروشی وجود دارد، کسی به دنبال کار تولیدی نمی رود. جوان رعنا باشگاهش را می رود، تیپ و آرایش خود را انجام می دهد! و چند ساعتی هم در مترو داد می زند و" مسواک و آدامس و گل می فروشد. بعد هم تا بپرسی می گوید: کار نیست !مگر هدف از کار کردن، کسب در امد نیست؟ پس این دستفروشی، کسب در آمد نیست؟

مدتی بود شهر داری ها، به دنبال ساماندهی مشاغل موقت بودند. اما گویا استمرار دستفروشی آن را، از شمول مشاغل موقت بیرون آورده است! و لذا نمی دانند با آن به عنوان: یک اشتغال دائم برخورد کنند، یا اشتغال موقت یا آن را معضل اجتماعی بدانند! و در ردیف بحران شهری محسوب نمایند.

اما ساده ترین راه، همان ایجاد طبقه بندی مشاغل و: قرار دادن یک رسته برای این مشاغل است. دستفروش یعنی کسی که: نیاز به مغازه ندارد. دست و بازوی او مغازه او است. و دوره می گردد تا بازار یابی کند. از دادن مالیات فرار می کند، و از شمول پرداخت عوارض هم خارج است.

البته گاه گاهی دم به تله می دهد، و چند روزی اموال او به عنوان: سد معبر توقیف یا مصادره می شود. ولی همچنان به کار خود مشغول است.

بهترین راه، شناسایی و صدور کارت و: تعیین محدوده و نوع شغل، برای این افراد است. یعنی  واقعا برخی افراد ، فقط همین هنر را دارند. نه هوش اختراع دارند، نه مدرک و پارتی استخدام، و نه حوصله یک جا ماندن و: نمی توان آن ها را کشت یا: به تیغه اعدام سپرد. پس شناخت و دسته بندی کردن آن ها، به معنی قبول موجودیت آن ها است. چیزی که درامد هنگفتی را برای دولت، در بر خواهد داشت.

اولا باید کارت شناسایی شغلی داشته باشند، رسته و محدوده آن ها تعریف شده باشد. همانطور که سال ها با دکه داران، مبارزه می کردند ولی بی نتیجه بود. طوافان یا دوره گردان و: دستفروشان هم همینطور هستند.

مثلا در مترو نگهبان نمی گذارد: یک نفر بدون بلیط وارد شود. و اگر پیر مرد یا پیرزنی اشتباه کند،  آبروی او را می برد و برمی گرداند! اما معلوم نیست چطور دستفروشان، با آن همه بار از این گیت ها رد می شوند! و بعد انتظار دارند، مردم از آن ها خرید نکنند. مردم از سرو صدای آن ها ناراحت هستند. ولی پاس کاری را نمی فهمند. چرا ماموران مترو جلوی آن ها را نمی گیرند. آن ها که در تمام واگن ها، دور بین و در تمام ایستگاه ها حراست دارند.

اگر کارت شناسایی نداشتند، آن ها بگیرند و جریمه کنند! هم در امد برای مترو و: هم کاهش مزاحمت مردمی .البته تمام این قوانین که گفتیم، اجرا می شود ولی به دست مافیای خودشان! یعنی همه افراد دستفروش، شناخته شده هستند و: سرشاخه های مسئول دارند. و افراد غریبه را راه نمی دهند. و در محدوده همدیگر هم دخالت نمی کنند. یعنی از بی توجهی دولت، یک حکومت یا یک دولت در: دولت تشکیل داده اند.

اگر دولت و شهرداری ها، این عناصر را به رسمیت بشناسند، و همین قوانین را بر ان ها اجرا کنند، اولا از آمار بیکاری کم می شود و: مستمری بگیران اداره کار کاهش پیدا می کنند. و هم بجای اینکه 50درصد در آمد دستفروشان، به مافیا تعلق بگیرد و آن ها به زور بگیرند، فقط ده درصد مالیات یا عوارض بدهند.

این فقط طرح بنده نیست! در کشورهای به قول شما! پیشرفته هم همینطور است. حتی در بازار بورس، افراد دست فروش به عنوان: دست دوم وجود دارد ، و به رسمیت هم شناخته شده اند. اینها  نیاز به کامپیوتر و محاسبات هم ندارند، با نشان انگشت، همدیگر را خبر می کنند! و با چانه یا تکان دادن سر، از بالا پایین شدن سهام صحبت می کنند! و در آمد شان از کارگزارن رسمی بیشتر است. و مالیاتی که به دولت میدهند، قابل دسترسی تر می باشد. 

小贩还是传球？ 

当这样做有利可图，有小贩，谁正在找工作是不是生产力。林蛙是一个年轻的俱乐部，磁带，做你的妆！而在地铁就是一段时间的“牙齿和牙龈​​卖鲜花然后他说要问：没有，除非工作的目的，不是赚的，所以小贩，赚了吗？ 

市来看，临时工作正在寻求组织。但似乎继续行商，列入临时职位在那里！因此，不知道它是：终身雇佣，或临时就业或社会问题的冲突就知道了！而被认为是城市危机之中。 

不过，最简单的方式，建立和职称评定：插入一个领域的企业。行商是指一个人谁：无需购物。他的手臂是他的店。并率先达到营销。逃税的，它是副作用的范围之内。 

当然，偶尔陷阱门，过几天他的财产，没收或征用的屏障道口。仍忙于自己的工作。 

识别和发卡，最好的办法，以确定为人民工作的范围和种类。这实在是有些人只是有相同的艺术。本发明是不是智力，不是证据，并聘请方和保持，而不是无聊，不能被杀死或挡板，以他的死亡的地方。识别和分类，他们的意思后，他们的存在是可以接受的。有什么大的收益给政府，意志。 

首先，你必须有一个专业的ID卡，并在该定义的类别。正如档主而战，但尚无定论。盘旋或旋转周期和，小贩也有同感。 

例如，地铁不警惕：人无票进入。如果一个男人或女人是不对的，把她的尊严和回报！但目前尚不清楚该供应商怎么样，它拒绝一切时代的大门！然后希望人们不要从他们那里购买。人们心烦的噪音。通过，但不明白。为什么不能在地铁人员的面前做到这一点。他们在所有的货车，远远的，并且以保障所有站。 

如果无法识别该卡，并收到他们罚款！来吧，一起在地铁：对公害过程中的减量化，所有的规则所提到的，但它是由黑手党自己跑了！这意味着，所有这些供应商是已知的：它们是分支。和陌生人没有。并且在同一时间不干扰。也就是说，政府的冷漠，政府或州政府已经形成。 

如果政府和市政当局，认识到这些元素，同样的规则也适用于他们，首先，失业率和低，退休人员将减少管理工作。和收入，而不是供应商的50％，属于黑手党，并迫使他们采取了10％的工资税或关税。 

这不只是我的计划！根据您所在的国家！所以很先进。即使是股市，因为人们失去了销售，二手，也有知和认可。这些计算不要求计算机和，用手指，他们知道彼此！和讲的高低股的下巴或头部，！而他们的收入比正式代理商高。税收和政府将更加可用。