دریا ها و کوهها جزو انفال عمومی است،

دریا ها و کوهها جزو انفال عمومی است، و در همه جهان باید در اختیار ولی فقیه باشد. واین حکم تعطیل بردار نیست، یعنی نمی توان گفت که مثلا به دلیل قراردادهای اجتماعی، این حق را ولی فقیه سلب گریده است، زیرا ولی فقیه در زمان غیبت امام زمان عج، نماینده ایشان است. و این قراردادها نه به امضای ولی فقیه رسیده ونه امام زمان عج آن را تایید می کند. پس بطور نظری ولی فقیه سرپرست تمام: اموال بلاصاحب و انفال می باشد. برخی فقها در این تشکیک نموده اند: و مبسوط الید بودن را شرط آن دانسته اند. یعنی کوههای آمریکا و رودخانه های اروپا با اینکه جزو انفال است، چون ولی فقیه تسلطی بر آنجا ندارد، لذا متعلق به کسانی است که: ادعای مالکیت آن را دارند. این نظریه را در مورد پیامبر و امام معصوم صادق نمی دانند. زیرا آنان از سوی خدا مبسوط الید هستند: و برتمام دریاها و کوهها و جنگل ها مالکیت دارند. گرچه در این مورد هم گفته اند که: در زمان پیامبر این مالکیت محدود به مبسوط الید بودن پیامبر بوده! یعنی تا موقعی که روم و ایران هنوز، به تصرف اسلام در نیامده بودند، لذا دریای آنها هم متعلق به پیامبر نبوده است. اما علی فرض همه اینها، چه به لجاظ نظری و چه بلحاظ عملی، ولی فقیه باید همه انها را در اختیار بگیرد. و اگر خدای نکرده، براثر ترس یا عدم توجه، این کار را نکند، قصور کرده است. مگر اینکه دست بسته باشد: یعنی قوانین بین المللی، یا سازمان ملل، مانع جدی آن باشند. و جز به جنگ، نتواند آن را دفع کند. پس اگر در مقامی باشد که بتواند آن را تصرف کند، ولی از ترس جنگ یا مغلوب شدن، باید این کار را بکند. لذا افق دید اسلام در حکومت جهانی واخد، مبتنی است بر تسلط امام زمان عج، یا نایب ایشان بر تمامی انفال در همه جهان.  حرکت های سیاسی، اقتصادی یا نظامی هم باید با این استراتژی، هماهنگ طراحی شود. طوری نباشد که مانع هم ایجاد نماید. مثلا بجای اینکه راههای تسلط بر کوهها، و دریاهای آمریکا و اروپا و آفریقا را تسهیل کند، تعهدات یا امضاهایی بدهد که: مانع از این کار شود. این حرکت خلاف شرع است. زیرا که تسلط اشرار و کفار را، تایید می کند، بر فرض ظهور امام زمان عج، حکم کلی تسلط ایشان بر آفاق و انفس است. زیرا که ولی و پیامبر به معنی: اولی بودن بر انفس است. حال اگر کسی خود را مسلمان هم بداند، ولی مانع تسلط ایشان بر انفال شود، عملا یک یاغی است. در سطح کوچکتر در مورد ولی فقیه هم، به همین شکل است. خداوند فقط تسلط کسانی را بر جهان تایید که: وقتی به حکومت برسند، نماز را برپا دارند و احکام خدا رااجرا کنند. کسانی که در هنگام تسلط بر انفال، به فساد روی می اورند( اذا تولی سعی فی الارض) مورد غضب خداوند هستند. حال اگر ما به توسعه حکومت نمازگزاران، کمک نمی کنیم مانع هم ایجاد ننماییم. فرضا، سیادت دریایی ایران باید بر همه دنیا مستولی باشد، و اگر بخواهد این سیادت را، با روسیه یا چین و امثال آن تقسیم کند، یا به آنها واگذار کند، یا با انها شریک شود، یعنی کاجازه داده: تا افرادی که نماز نمی خوانند: بر انفال تسلط پیدا کنند. مع الاسف که: بسیاری از انها مسلمانان را می کشند. نقاط بحرانی جهان امروز، این موضوع را تست می کند. مثلا در موضوع کشمیر، عملکرد ضد خدایی دولت هند آشکار است.  در موضوع یمن، نفاق و کفر آل سعود مشخص می شود. در موضوع فلسطین، کفر و ضدیت با دین: صهیونیست ها اثبات می شود. در قضیه افغانستان آمریکایی ها رسوا می شوند، لبنان و سوریه، کینه اروپایی ها نسبت به اسلام را نشان می دهد. کشتار مردم چچن و داغستان، دولت روسیه مشکوک می شود، در کشتار مردم ایغور و ترکستان، دولت چین متهم است.

Marine stupor!

The seas and mountains are among the most popular, and must be at the disposal of the supreme leader. This is not a reversal order, i.e. it cannot be said that, for example, because of social contracts, the right of the supreme leader has been denied, because the supreme leader in the absence of Imam Khomeini represents him. And these contracts have not been signed by the supreme leader, nor has the imam endorsed it. So, theoretically, the jurisprudent is the guardian of the whole: the property is the property of the owner. Some jurists have argued this: and have considered the extension to be a condition. That is, the mountains of America and the rivers of Europe, even though they are part of Anfal, because the jurisprudent has no control over them, so it belongs to those who: claim to own it. This do not hold true for the Prophet and the infallible Imam. For they are elite from God: and they have all the seas, and the mountains, and the forests. However, in this case it is also said that: At the time of the Prophet, this property was limited to the Prophet's greatness! That is, as long as Rome and Iran had not yet been conquered by Islam, so the sea did not belong to the Prophet. But assuming all of this, both theoretically and practically, the jurisprudent must take them all. And if God forbid, for fear or inattention, he fails to do so. Unless it is closed: that is, international law:, or the UN, are a serious obstacle. And it cannot repel it except for war. So if he is in a position to occupy it, but out of fear of war or defeat, he must do so. Therefore, the horizon of Islam in the ruling world is based on the dominance of Imam Zaman, or his deputy, over all anfal in all the world. Political, economic or military movements must also be designed in accordance with this strategy. Not to create an obstacle. For example, instead of facilitating ways to dominate the mountains, and the seas of America, Europe, and Africa, make commitments or signatures that: Avoid doing so. This move is against the law. Because it confirms the dominance of the infidels and the infidels, assuming the emergence of Imam Zaman, the general rule is that they are dominated by people and lands. Because Vali and the Prophet mean: Being first is in the breath. Now if one considers himself a Muslim, but is prevented from dominating the anfal, it is actually a revolt. On a smaller level, this is the case with the supreme leader. God has just endorsed those in the world who: When they come to rule, they will pray and execute God's commandments. Those who turn to corruption when they overthrow Anfal are angry with God. Now, if we do not help develop the rule of worshipers, we will not prevent it. Supposedly, Iran's maritime stewardship should prevail over the whole world, and if it wants to divide, delegate, or share it with Russia or China and the like, it will be pious: to those who do not pray Read: To master Anfal. but: Many of them kill Muslims. The critical points of today's world test this. In Kashmir, for example, the anti-deity function of the Indian government is obvious. In the case of Yemen, the hypocrisy and disbelief of Al Saud are highlighted. On Palestine, disbelief and opposition to religion: Zionists prove. In the case of Afghanistan, Americans are exposed, Lebanon and Syria show European hatred for Islam. Russian government suspects killing of Chechens and Dagestan, Chinese government accused of killing Uighurs and Turkistan.

ذهول البحریة!

تعد البحار والجبال من أکثر المناطق شعبیة ، ویجب أن تکون تحت تصرف المرشد الأعلى. هذا لیس ترتیبًا معکوسًا ، أی أنه لا یمکن القول إنه على سبیل المثال ، بسبب العقود الاجتماعیة ، تم رفض حق المرشد الأعلى ، لأن الزعیم الأعلى فی غیاب الإمام الخمینی یمثله. ولم یتم توقیع هذه العقود من قبل المرشد الأعلى ، ولم یصادق علیها الإمام. لذلک ، من الناحیة النظریة ، فإن الفقه هو الوصی على الکل: العقار هو ملک للمالک. جادل بعض الفقهاء بهذا: واعتبروا أن التمدید شرط. هذا هو ، جبال أمریکا وأنهار أوروبا ، على الرغم من أنها جزء من الأنفال ، لأن الفقه لا یملک السیطرة علیها ، لذلک فهو ینتمی لأولئک الذین: یدعون امتلاکها. هذا لا ینطبق على النبی والإمام المعصوم. لأنهم نخبة من الله: ولهم کل البحار والجبال والغابات. ومع ذلک ، فی هذه الحالة یقال أیضًا: فی وقت النبی ، اقتصرت هذه الخاصیة على عظمة النبی! أی أنه طالما لم یتم فتح روما وإیران من قبل الإسلام ، فإن البحر لا ینتمی إلى النبی. لکن بافتراض کل هذا ، من الناحیة النظریة والعملیة ، یجب أن یأخذ الفقه کل منهم. وإذا سمح الله ، خوفًا أو عدم اهتمام ، فقد فشل فی ذلک. ما لم یتم إغلاقه: أی أن القانون الدولی أو الأمم المتحدة یمثل عقبة خطیرة. ولا یمکن صدها إلا للحرب. لذلک إذا کان فی وضع یسمح له باحتلالها ، ولکن خوفًا من الحرب أو الهزیمة ، فعلیه ذلک. لذلک ، فإن أفق الإسلام فی العالم الحاکم یعتمد على هیمنة الإمام زمان ، أو نائبه ، على کل الأنفال فی کل العالم. یجب أیضًا تصمیم الحرکات السیاسیة أو الاقتصادیة أو العسکریة وفقًا لهذه الاستراتیجیة. لیس لخلق عقبة. على سبیل المثال ، بدلاً من تسهیل طرق السیطرة على الجبال ، وفی بحار أمریکا وأوروبا وأفریقیا ، تقدم التزامات أو توقیعات: تجنب القیام بذلک. هذه الخطوة ضد القانون. لأنه یؤکد هیمنة الکفار والکفار ، بافتراض ظهور الإمام زمان ، والقاعدة العامة هی أن یهیمن علیها آفاق والصوفیة. لأن فالی والرسول یعنی: أن یکون المرء أولاً فی التنفس. الآن إذا اعتبر المرء نفسه مسلماً ، لکنه مُنع من السیطرة على الأنفال ، فهو فی الواقع تمرد. على مستوى أصغر ، هذا هو الحال مع القائد الأعلى. لقد أید الله للتو أولئک الذین فی العالم الذین: عندما یأتون إلى الحکم ، فإنهم سیصلون وینفذون وصایا الله. أولئک الذین یلجأون إلى الفساد عندما یسقطون الأنفال غاضبون من الله. الآن ، إذا لم نساعد فی تطویر حکم المصلین ، فلن نمنع ذلک. من المفترض ، یجب أن تسود الإشراف البحری الإیرانی على العالم بأسره ، وإذا کانت ترید تقسیمه أو تفویضه أو مشارکته مع روسیا أو الصین وما شابه ذلک ، فسیکون الأمر تقی: لأولئک الذین لا یصلون قراءة: لإتقان الأنفال. العاصف: الکثیر منهم یقتلون المسلمین. النقاط الحرجة فی عالم الیوم اختبار هذا. فی کشمیر ، على سبیل المثال ، وظیفة مکافحة الإله للحکومة الهندیة واضحة. فی حالة الیمن ، یتم تسلیط الضوء على النفاق والکفر من آل سعود. على فلسطین ، الکفر والمعارضة للدین: یثبت الصهاینة. فی حالة أفغانستان ، یتعرض الأمریکیون ، ویظهر لبنان وسوریا الکراهیة الأوروبیة للإسلام. الحکومة الروسیة تشتبه فی مقتل الشیشان وداغستان ، والحکومة الصینیة متهمة بقتل الیوغور وترکستان.

Dəniz stupu!

Dənizlər və dağlar ən populyar yerlərdən biridir və ali rəhbərin sərəncamında olmalıdır. Bu, geri çevrilmə əmri deyil, yəni, məsələn, sosial müqavilələrə görə ali rəhbərin hüququ rədd edildiyini söyləmək olmaz, çünki İmam Xomeyni olmadıqda ali rəhbər onu təmsil edir. Və bu müqavilələr nə ali rəhbər tərəfindən imzalanmışdır, nə də imam bunu təsdiqləmişdir. Beləliklə, nəzəri cəhətdən, hüquqşünas bütövün qəyyumudur: mülk sahibin mülkiyyətidir. Bəzi hüquqşünaslar bu barədə mübahisə etdilər və uzatmağı şərt hesab etdilər. Yəni Amerikanın dağları və Avropanın çayları, Anfalın bir hissəsi olsa da, fəqih bunların üzərində nəzarət edə bilmədiyi üçün, sahib olduqlarını iddia edənlərə aiddir. Bu, Peyğəmbər və məsum İmam üçün doğru deyil. Çünki onlar Tanrıdan elitdirlər və bütün dənizlər, dağlar və meşələr var. Ancaq bu vəziyyətdə də deyilir: Peyğəmbər zamanında bu mülk Peyğəmbərin böyüklüyü ilə məhdudlaşmışdı! Yəni nə qədər ki, Roma və İran hələ İslamı fəth etməmişdilər, dəniz də Peyğəmbərə aid deyildi. Bütün bunları nəzərə alsaq, həm nəzəri, həm də praktik olaraq, hüquqşünas bunların hamısını almalıdır. Allah qorxusundan və ya diqqətsizliyindən çəkindirirsə, etmir. Bağlanmasa: yəni beynəlxalq hüquq, ya da BMT ciddi bir maneədir. Bu, müharibə istisna olmaqla onu dəf edə bilməz. Beləliklə, əgər onu işğal etmək iqtidarındadırsa, lakin müharibə və ya məğlubiyyət qorxusundan bunu etməlidir. Buna görə hökmdar dünyadakı İslam üfüqü, İmam Zamanın və ya onun müavininin bütün dünyadakı bütün anfallar üzərində hökmranlığına əsaslanır. Siyasi, iqtisadi və ya hərbi hərəkətlər də bu strategiyaya uyğun şəkildə hazırlanmalıdır. Bir maneə yaratmamaq üçün. Məsələn, Amerika, Avropa və Afrikanın dağlarına və dənizlərinə hakim olmaq yollarını asanlaşdırmaq əvəzinə öhdəliklər və ya imzalar verin: Bunu etməyin. Bu hərəkət qanuna ziddir. İmam Zamanın (ə) zühur etdiyini fərz edən kafirlərin və kafirlərin üstünlüyünü təsdiqlədiyi üçün ümumi qayda budur ki, onların Afaq və Sufi hakimdir. Çünki Vəli və Peyğəmbər deməkdir: İlk olmaq nəfəsdədir. İndi özünü müsəlman hesab edən, ancaq anfala hakim olmağa mane olan varsa, əslində qiyamdır. Kiçik səviyyədə bu, ali rəhbərlə bağlıdır. Allah dünyadakıları yalnız təsdiq etdi: Hökmdarlığa gəldikləri zaman dua edib Allahın əmrlərini icra edəcəklər. Anfalı devirdikdə fəsad görənlər Allaha qəzəblənirlər. İndi ibadətçilərin qaydalarını inkişaf etdirməyə kömək etməsək, bunun qarşısını almayacağıq. Güman ki, İranın dəniz idarəçiliyi bütün dünyaya hakim olmalıdır və əgər onu bölmək, həvalə etmək və ya Rusiya və ya Çin ilə bölüşmək istəsə təqvalı olacaq: namaz qılmayanlara Oxuyun: Ənfalı mənimsəmək üçün. Əl-Asif: Onların çoxu müsəlmanları öldürür. Bugünkü dünyanın kritik məqamları bunu sınayır. Məsələn, Kəşmirdə Hindistan hökumətinin tanrı əleyhinə funksiyası göz qabağındadır. Yəmən vəziyyətində Əl Səudun ikiüzlülüyü və inamsızlığı vurğulanır. Fələstin, inamsızlıq və dinə qarşı müxalifət: Sionistlər sübut edirlər. Əfqanıstan vəziyyətində amerikalılar ifşa olunur, Livan və Suriya Avropaya İslama nifrət göstərir. Rusiya hökuməti çeçenlərin və Dağıstanın, uyğurların və Türküstanın öldürülməsində ittiham olunan Çin hökumətinin öldürülməsində şübhəli bilinir.