پرچم هایی که باید افراشته شود.

پرچم سرخ بارگاه ملکوتی امام حسین ع، در این ایام پایین کشیده می شود و: بجای آن پرچم سیاه نصب می شود، و این به معنی آن است که: ماه محرم آغاز می شود. محرم اولین ماه سال های قمری است، که بر اساس گردش ماه محاسبه می شوند. این روز ها روز نو برای: سال های قمری است. و باید که مردم مانند نوروز های ایرانی، خود را نو کنند ولی این نو کردن، یک بعد عرفانی است و آن: یاد حسین شهید را تازه کردن است.

یاد آوری مصائب امام حسین ع، مانند واکسیناسیون جامعه و: چکآپ کامل آن ها است. یکبار از ابتدا همه چیز بررسی می شود: این بررسی یک تاصد هرکسی در: درون خودش است که باید بگوید که: حسینی است یا یزیدی .در این راه، راه سومی وجود ندارد. زیرا راه سوم در درون راه دوم است. یعنی کسانی که مستقیما به جنگ امام حسین ع، رفتند با کسانی که این صحنه ها را دیدند، و ساکت بودند یکی هستند. و برای همین سپاه آن ها زیاد است، ولی سپاه امام حسین ع کم . اما زیادی آن سپاه، فقط در یک روز بود، ولی این سپاه همه تاریخ است.

یادآوری مصائب امام حسین ع، پدافند غیرعاملی است که طراحی آن، نیازی به مهندسان غرب زده نداشت! مدیریت آن هم نیازی به اساتید مدیران غربی ندارد، و تئوری های آن هم کاملا بومی و همگانی است. این یاد آوری ها اسلام را بیمه کرده است، و 15 قرن و برای همیشه آن ها را حفظ کرده است. و( این محرم و صفر است که: اسلام را زنده نگاه داشته است). در این محرم و صفر است که: دنیا به تب و تاب می افتد.

(خون سیدالشهدا است که: خون ملت های اسلامی را بجوش می آورد) دوستان برای فهمیدن راز کربلا، مطالعه و سخنرانی می کنند و: دشمنان هم ناچار برای تکذیب اینهمه خوبی ها، دست به مطالعه و سخنرانی می زنند! واقعا اگر امام حسین ع نبود، یزیدیان چه حرفی برای گفتن داشتند؟ رسانه های امام حسین ع در:عزاداری ایشان می گویند و می سرایند، ولی رسانه های دیگر، برضد ان عمل می کنند. یا شمشیر را مستقیما از رو می بندند، و برعلیه امام حسین و تشیع سخنرانی می کنند، یا با سکوت خود می خواهند: این مسائل را نادیده بگیرند، و این توطئه سکوت از آن بدتر است.

سواد جامعه را امام حسین بالا می برد، زیرا آن هایی که می نویسند، و آن هایی که می خوانند، باید حرف جدیدی داشته باشند. دشمنان نیز همین کار را می کنند، آن ها هم مطالعه می کنند تا: تهمت های جدیدی را بزنند و: نارواهای نویی را ابداع کنند. و دراین میان مردم هستند که انتخاب می کنند: که یزیدی باشند یا حسینی، و آن از یک پرچم کوچک، بر بالای خانه یا درب مغازه، شروع می شود. باید خود را از سپاه یزید جدا کنی، و علمداری چون ابوالفضل را، در مقابل خود ببینی  و هر هزینه ای داشته باشد، بپردازی .

امام حسین خود بالاترین: هزینه ها را پرداخت کرد، تا بگوید که در راه اسلام، هیچ چیز قیمتی وجود ندارد! کوچکترین عضو جهان در راه فداکاری در اسلام، بزرگترین عضو می شود و علی اصغر شش ماهه، مدال( و فدیناه بذبح عظیم) می گیرد که اسماعیل را، کاندیدا کرده بودند، و به ابراهیمش ندادند.

برخی ها می گویند که امام حسین، برای 1500سال پیش است ولی نمی دانند، همین دیروز در منا دوباره کربلا تکرار شد، علی اکبر ها و حبیب ابن مظاهر ها، از تشنگی فریادشان بالا رفت. در همان منا بود که اجساد مطهر شهدا، در زیر سم ستوران : چرخ بیل مکانیکی ها و تریلی ها، چنان درهم کوبیده شد که: وزیر بهداشت ایران هم نتوانست، آن ها را شناسایی کند. حتی کهنه پیراهن های آنان را، به تاراج برده بودند که کسی، از روی احرامشان هم نتواند آن ها را شناسایی کنند!

می گویند خیمه سوزان و کشتن مریض ها، برای نیم روز در یک صحرای دور افتاده بوده، چرا آن را هر روز نشان می دهید! ولی من آدرس منا را می دهم، که بعد از تشنگی مهمانان خدا، و لگد مال کردن آنها، خیمه سوزان نیز برای آن ها گرفته شد: و بسیاری از آن ها را در : کوره های آدم سوزی آل سعود، سوزاندند که دولت ها از ترس مردم، آن ها را مفقودین اعلام می کنند!

و این فقط منا نیست در: شهر های تحت محاصره داعش، در سوریه وشام هم هست، در پاراچنار و کشمیر و میانمار هم هست، حتی در چچن اینگوش و سارایه وو و: قونیه و قطیف و منامه ارومچی و سن پترزبورگ..که گفته اند: (کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا)