Riachtanais: inneall tiomána in eacnamaíocht na

نیاز: موتور محرکه اقتصاد

در تولید اقتصادی یا تغییر شکل یک کالا، شش عنصر اساسی نقش دارد: که عبارتند از : مواد اولیه ، بازار ، نیروی انسانی ، سرمایه ، ماشین آلات و مدیریت . اما مهمترین عامل: مصرف،  یا نیاز انسان ها به کالای تولید شده، مورد نظر قرار نگرفته است. درحالی که اگر مصرف کننده نباشد، کالایی هم تولید شود، مثل این است که تولید نشده است. البته در اقتصاد غربی، به نحوی  به این عامل اشاره شده است. ولی به علت در هم ریختگی عناصر علمی اقتصاد، جایگاه متناقض و غیر مرتبطی باهم دارند. مثلا در تعریف کلی اقتصاد گفته می شود: تخصیص منابع محدود، به نیاز های نامحدود.  و یا اینکه توجه به نیاز ، به عنوان مشتری مداری، مطرح شده ولی، فقط به عنوان یک خریدار بالفعل، یعنی خریدار تا موقعی ارزش دارد که: خریدار باشد! بعد از خرید یا قبل از خرید،ارزشی ندارد. و اگر خرید نکند هم بد تر. در حالیکه ما می گوئیم: نیاز موتور محرکه اقتصاد است. و باید برای آن، سهم کافی در نظر گرفته شود. و براساس همین سهم هم، به آن سود پرداخت شود. به عبارت دیگر: اگر قیمت کالایی را به 8 قسمت تقسیم کنیم، شش سهم آن برای شش عامل، و دو سهم برای عامل نیاز مند، باید در نظر گرفته شود. و اگر بازار را، همان مصرف کننده بدانیم. قیمت کالا باید 7 سهم شود. که سهم بازار یا مصرف کننده نهایی، دوبرابر بقیه باشد . یعنی انسان همین که انسان است، ارزش دارد . نیاز به غذا ، پوشاک ومسکن اورا  دارای سهم، و در نهایت صاحب سود سهام میکند. از اینرو در تقسیم بیت المال، در اسلام هیچ فرقی بین مردم نیست. در همان ابتدای حکومت حضرت علی ع، ما شاهدیم که: ایشان به همه، دو درهم دادند. حتی برادرش عقیل، یا همرزمانش: طلحه و زبیر، سهم بیشتری خواستند،اما ایشان امتناع کرد. امروز هم به تبع از آن امام بزرگوار، باید که تولد هر انسان، یک اصل باشد برای: دریافت سود سهام. به همین دلیل در ایران، سهام عدالت توزیع می شود تا: همه دارای سهام کارخانجات و منابع ثروت باشند.  

 

Requirements: driving engine of the economy
the economic production of a good or deformation, are the six basic elements: that are: raw materials, marketing, human resources, capital, machinery and management. But most important: consumption or production of goods for humans has not been considered. While the consumer is not a commodity to be produced, as it has been produced. In western economies, so this factor is mentioned. However, due to the clutter of Economics, position paradoxical and are not related to each other. For example, according to the definition of economics: the allocation of limited resources and unlimited needs. , Or needs, as a customer, but rose only as a potential buyer, until the buyer has a value that is buyer! After purchase, or before you buy, not worth. And if you do not buy more, too bad. But we say: necessity is the driving engine of the economy. And should it be considered sufficient contribution. And share the same time, it will pay dividends. In other words: if the price of merchandise to divide into eight sections, six of them for six, and the two share a factor requires, should be considered. And if the market for the consumer to know. The share price of the goods shall be 7. Market share or the final consumer, the rest is twofold. This means that the human person is worth. The need for food, clothing, housing share with him, and eventually the owner of the dividends. Thus the treasury division in Islam is no difference between people. At the beginning of the reign of Hazrat Ali AS, we see that they all took two scrambled. Even his brother Aqeel, or comrades: Talha and Zubair, demanding a greater share, but he refused. Today, following the Imams, to which every human birth is a principle of: receiving a dividend. Because of this, equity shares to be distributed to all of the facilities and resources they share.

 

Riachtanais: inneall tiomána in eacnamaíocht na
Is iad na táirgeadh eacnamaíoch maith nó dhífhoirmiú, na sé gnéithe bunúsacha: atá: amhábhar, margaíocht, acmhainní daonna, caipitil, innealra agus bainistíocht. Ach is tábhachtaí: Tomhaltas nó le táirgeadh earraí le haghaidh daoine nach bhfuil, a mheas. Cé nach bhfuil an tomhaltóir tráchtearra a thabhairt ar aird, mar tá sé a tháirgtear. I ngeilleagair an iarthair, tá an fachtóir a luaitear amhlaidh. Mar sin féin, ní mar gheall ar an clutter na hEacnamaíochta, seasamh paradoxical agus a bhaineann le gach ceann eile. Mar shampla, i gcomhréir leis an sainmhíniú ar eacnamaíocht: leithdháileadh acmhainní teoranta agus riachtanais gan teorainn. , Nó riachtanais, mar chustaiméir, ach d'ardaigh ach amháin mar ceannaitheoir ionchasach, go dtí go mbeidh an cheannaitheora a luach go bhfuil ceannaitheoir! Tar éis a cheannach, nó roimh a cheannaíonn tú, ní fiú. Agus más rud é nach bhfuil tú a cheannach níos mó, ró-olc. Ach rá againn: riachtanas an t-inneall ag tiomáint an gheilleagair. Ba chóir Agus é a mheas ranníocaíocht leor. Agus a roinnt an am céanna, beidh sé díbhinní a íoc. I bhfocail eile: Ba chóir go má tá an praghas marsantas a roinnt in ocht rannóg, sé cinn acu ar feadh sé, agus an sciar dhá éilíonn fachtóir, a chur san áireamh. Agus má tá an margadh le haghaidh an tomhaltóir ar an eolas. Beidh an praghas a roinnt na n-earraí 7. Sciar den mhargadh nó don tomhaltóir deiridh, tá an chuid eile dhó. Ciallaíonn sé seo go bhfuil an duine daonna fiú. An gá bia, éadaí, a roinnt tithíochta leis, agus ar deireadh thiar an t-úinéir na ndíbhinní. Dá bhrí sin tá an rannóg cistíochta i Ioslam aon difríocht idir daoine. Ag tús an réimeas Hazrat Ali MAR, feicimid gur ghlac siad go léir dhá scrambled. Fiú amháin a Aqeel dheartháir, nó comrades: Talha Zubair agus, ag éileamh ar sciar níos mó, ach dhiúltaigh sé. Inniu, tar éis an Imams, go bhfuil gach breith an duine, tá prionsabal an: ag fáil díbhinn. Mar gheall ar seo, scaireanna cothromais a dháileadh ar gach ceann de na háiseanna agus acmhainní a roinnt leo.