مرکز همه قدرت ها و: قانون ها ایران است!
مرکز همه قدرت ها و: قانون ها ایران است!
دایره هستی از چند قطبی به سوی تک قطبی حرکت می کند، که در اصطلاح فلسفی کثرت به وحدت تبدیل می شود، و پلو رالیسم و تکثر گرایی از بین می رود. از ابتدای تاریخ ایران مرکز همه این وحدت ها بوده است. البته کسانی بودند که این امر را قبول نداشتند، و خود محور شده و می خواستند بجای ایران، مرکز جهان باشند باشند ولی نتوانستند. امروزه هم جهان بجز ایران، پناهی و هدفی ندارد. یعنی اگر ایران از اخبار جهان حذف شود، پوچی و بی حاصلی در ان موج می زند.
جهان امروز، جهان سوریه و لبنان و فلسطین است، و اگر کمی هم دور تر برویم جهان کره شمالی و کوبا و امریکای لاتین است، و قدرت های بزرگ فقط در صورتی بزرگی ان ها معلوم می شود، که به دنبال حل مناقشات این ها باشند! و همه میدانند در حل این مناقشات، همیشه ایران دست برتر را دارد. البته درک این موضوع برای خیلی ها سنگین است و: این عده همان هایی هستند که ناباورانه، شاهد زوال قدرت های مورد علاقه خودشان هستند. آن هایی که می خواهند ایران را آنقدر تحقیر کنند که: از ترکیه و مالزی و سنگاپور و فیجی هم پایین تر باشد، اما آن ها این آرزو را با خود به گور می برند.
علت این امر ان است که ایران، دارای نیروهای کیفی است و: با اینکه کمیت یا تعداد آن ها کم است، ولی تاثیر گذاری انان بسیار است. مثلا در همین رهگیری تفنگداران دریایی آمریکا، و دستگیری آنان همه دنیا متوجه شدند که: ناوهای غول پیکر امریکا در مقابل قایق های تندرو، کاری نتوانستند انجام دهند. ناوهایی که فقط از جا حرکت کردن آن، باعث کودتا ها و تغییر حکومت ها می شد! یعنی همین ناو وینسنس یا دیگری برای کودتا در: مصر یا پاکستان قبل کافی بود.
ولی حالا حتی در افغانستان و فی جی هم، نمی توانند کودتا بکنند چرا که دنیا در سایه ایران، و جمهوری اسلامی ایران ترس را، از خود دور کرده و از حضور ناو های امریکایی، در اطراف خود واهمه ای ندارد. مانور نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران، در آبهای عمان و اقیانوس هند نشان اینهمه قدرت است، که حتی برخی از ناو های امریکایی هم که خواستند: تحرکی داشته باشند اخطار دریافت کردند.
باهوش بودن ایرانیان و با کیفیت بودن: نیروی انسانی در ایران فقط مربوط به امروز نیست، فرمانروایان ایرانی در همه زمان ها قدرت اول دنیا بودند. ممکن بود که گاهی روم یا مغول و عرب های بدوی، حملاتی می کردند ولی بزودی از کار خود پشیمان می شدند، و دوباره همه چیز به دست ایرانیان داده می شد. در همین یکی دو قرن اخیر هم همینطور است: ظاهرا ایران دوران قهقرایی داشته و: اروپا و امریکا برجهان مسلط بودند ولی اگر خوب مطالعه کنیم، می بینیم پیروزی ان ها فقط موقعی معنی داشت که: یک سر ان به تهران مربوط می شد.
زیرا رسم کشور داری را باید از جایی یاد می گرفتند. تاریخ امریکا که چنین موضوعاتی نداشت، و یا اروپا که تازه دوران قرون وسطی را پشت سر گذاشته بود. پس تنها جایی که میتوانست به آنان رسم ابر قدرتی و: جهان داری را یاد بدهد ایران بود. در ایران حتی سنگ ها و خاک ها حرف می زدند! آن ها کشته مرده زیرخاکی ها ما بودند، یک کتیبه گلی برای انان از همه چیز بیشتر ارزش داشت. ان هم کتیبه ای که مال خودشان نبود فقط می خواستند: به این افتخار برسند که چند سالی بیشتر ان را نگهداری کنند، تا شاید حرز و نوشته های این کتیبه ها، که خواندنش هم راحت نبود به کمک آن ها بیاید. خاک گور کورش و داریوش را با احترام، به موزه ها منتقل و از انها بخوبی نگهداری می کردند! تا چیزهایی که می خواهند بدست اورند. آن ها بهتر از ما می دانستند که خراسان، برگرفته از کورسان یا کورشان و استان کورش بوده، چنانچه حتی کروات ها خود را از نسل کورش می دانند. عرب ها که ظاهرا بر همه فخر می فروختند، آن ها نیز خود را( قوم من کورش) می دانستند و: خود را قرشی یا کورشی می خواندند!
همه افتخار امریکا و انگلیس و: فرانسه والمان و اعراب جنوب خلیج فارس این بود که: هر کدام چند تکه بیشتر گل نوشته از ایران را، سرقت کرده و توانسته اند رمز گشایی کنند! و از ایرانیان بهتر به آن عمل کنند.
