ای کاسبان بحران ،اینهم برجام

اینهم برجام

کاسبان بحران، که به بهانه برجام، بحران را براقتصاد ایران تحمیل

کردند کاسبان بحران که سال ها است، برای کشور بحران می آفرینند، در سال های اخیر محکم می گفتند که: اگر با آمریکا ارتباط بر قرار شود، همه  مشکلات حل می شود، و ایران گلستان می شود. خوب، اینهم دست دادن با اوباما، مذاکره با جان کری! و اینهم تصویب برجام در شورای نگهبان. حالا دیگر بهانه ای دارند؟

  کاسبان بحران فقط تخصص بحران سازی دارند، ولی قدرت حل بحران را ندارند، ممکن است بسته های ضد تورمی هم بدهند، و بخواهند که دولت را در عبور از: بحران و رکود تورمی یاری دهند، ولی چه کسی برعلیه خود مانیفیست می نویسد؟ کسانی که سعی دارند دولت و رئیس جمهور را، به جایی بکشانند که بجای کار کردن، فقط سخنرانی کنند و از منتقدان صحبت نموده ، و یا آن ها را تهدید نمایند، و در نهایت آن ها را مانع پیشرفت کشور معرفی کند.

بسته های ضد تورمی آن ها، چند اشکال مهم دارد. اول اینکه پوپولیستی است یعنی: با تزریق پول در جامعه می خواهند: همه چیز را پولکی نشان دهند و بگویند فقط با پول، همه پیز حل می شود. همین پیشنهاد دو ایراد اساسی دارد: یکی اینکه اینهمه پول از کجا خواهد آمد؟ اگر فکر می کنند این پول در جایی هست که: در بودجه گنجانده نشده، این خطا است زیرا که نشان می دهد: در امدهایی وجود دارد که :هنوز شفاف نشده و در بودجه به آن ها پرداخت نشده، اگر بگوییم از ردیف ماده 17و 18 و محرمانه و: سری استفاده خواهد شد، که این ها مبلغی نمی شود!

دوم اگر این سیاست بریز و بپاش، اجرا شود تورم درجامعه را چند برابر می کند. زیرا وقتی تولید وجود ندارد و یا افزایش نیافته، تحریک تقاضا باعث افزایش قیمت می شود. عملا دوباره نقطه سرخط می شود. یعنی با شیفت قیمت ها، تزریق کمک های دولتی و: یارانه تولیدی خنثی می شود. مانند عملکرد بانک مسکن ، هر وقت وام ها را افزایش می دهد، بلافاصله قیمت مسکن رشد می کند، و در همان قدرت خرید جدید متوقف می شود.  عملا قدرت خرید با افزایش: وام ها تغییری نمی کند.

تنها راه نجات اقتصاد از: فلاکت اقتصادی و رکود تورمی، توزیع یارانه های ارزی است. یعنی در آمد نفت به دلار محاسبه، و بر میزان جمعیت تقسیم و به آن ها پرداخت شود. الان هم با رفع تحریم، در انتقال وجوه به داخل ایران مشکلی نداریم! با توزیع این یارانه در بین مردم، عرضه دلار افزایش پیدا کرده، و قیمت آن کاهش می یابد. کاهش قیمت ارز مبنای محاسباتی: همه اقتصاد ایران است. و لذا در همه سطوح شاهد کاهش قیمت، و افزایش قدرت خرید و: چانه زنی مصرف کنند گان خواهیم بود.

اما در مورد مسئله حج و آل سعود، اینکه سر بر آستان آل سعود بسائیم، و از او خواهش کنیم که: امنیت حجاج را فراهم کند، یک فرضیه اشتباه است که باعث: جری شدن آل سعود و ماموران ایشان می شود. زیرا وقتی همه کاره ال سعود باشد، معلوم است که امنیت را به دلخواه خود تعریف می کند، لذا کشتن حاجیان و سوزاندن آن ها هم، توجیه منطقی امنیتی پیدا می کند. مانند همین الان که آل سعود: از کشتار و سوزاندن مردم نه تنها، توبه نکرده بلکه مانند اسرائیل، هر نوع کشتار را برای امنیت حجاج ضروری می داند! به نظر آل سعود هرچه تعدا حاجیان کمتر باشد، اداره آن ها و حفظ امنیت آن ها راحت تر است، پس باید هرطور شده تعداد آن ها را کم کرد! ولو با کشتن و سوزاندن و ترساندن آنها.

و بالاخره خوشحالی از هجوم یانکی ها، وایکینگها و ژرمن ها فقط، هزینه تشریفات را سرسام آور می کند. زیرا اروپا و آمریکا دیگر جهان سال 1960 نیستند، بلکه در بحران وبیکاری هستند، و با حضور شان در ایران، بحران و بیکاری آنان هم در: میزان بحران و بیکاری ایرانی، ضرب و اضافه و خواهد شد. دولت های اروپایی که به علت بحران و بیکاری خود، نمی توانند، از دویست هزار مهاجر سوری پذیرایی  و نگهداری کنند، چه کمکی می توانند به ایران بکنند؟ که چهار میلیون آواره را در خود نگهداری می کند؟ و به انان به چشم مهمان محترمی نگاه می کند؟