آل سعود همان ضحاک مار بردوش است
آفتابه دزدی در سرقت اطلاعات
در سرقت اطلاعات هم، آفتابه دزدی و شتر دزدی هست! یعنی ممکن است دزد های دست چندم را، بگیرند و به سزای اعمال و: حتی اشد مجازات برسانند، ولی جاسوسان بزرگ مثل آمانو، در جلوی چشمان همه رژه بروند و کاری نکنند! البته تشخیص آن بسیار ساده است، ولی اجرای آن بسیار مشکل و ناممکن . مثلا اگر کسی در رابطه با شهادت: شهدای هسته ای حتی رانندگی می کرده، یا سوت زده هم دستگیر شده! ولی آمانو که اطلاعات آن ها را به: جوخه های ترور موساد داده، با احترام دعوت می شود و به: سایت های نظامی هم می رود، و خاک ایران را هم به توبره می کشد!
چند وقت پیش در اخبار شنیدیم و دیدیم که: رئیس متوفی سازمان مخوف مافیا، مانند ملکه انگلیس در خیابان ها تشییع شد! و همه اعضای مافیا هم در این مراسم شرکت کردند، ولی حتی یک نفر آنان دستگیر نشد و: بلکه با احترام تمام تا آخر مراسم، نیروهای پلیس حتی از آن ها محافظت هم کردند. با دیدن این صحنه های مشمئز کننده، میتوان مطمئن شد که در عصر آزادی های غربی، تنها چیزی که آزاد است قاچاق مواد مخدر است! و حقوقدانان عصر ما کاری ندارند، جز اینکه خبر دار شوند یکی از این قاچاقچی ها، دستگیر شده بروند و برایش ماده قانون و: تبصره پیدا کنند و نجاتش دهند!
یا وقتی که شاه عربستان و: رژیم آل سعود بعد از کشتار مردم مسلمان یمن: در ماههای حرام و ایام حج، رئیس سازمان حقوق بشر جهانی هم می شود، نباید تعجب کرد! زیرا آزادی در عصر ما یعنی: آزادی برای ظلم و جنایت و کشتار و تخریب! و حقوقدانان ما هم که عضو این سازمان: حقوق بشر هستند دنبال ماده و تبصره می گردند، تا اگر کسی از کشتار خسته شد، درجه او را ارتقا دهند و: به عنوان تئوریسین حقوق بشر در: محاکم قضایی انتخاب نمایند.
اگر اسرائیل حمله کرد و فلسطینی ها را کشت، و قتل عام به راه انداخت این، وظیفه اساتید حقوق است که بگویند: اسرائیل تا دندان مسلح در مقابل: فلسطینیان سنگ به دست، از حود دفاع می کند! اصولا با تولد رژیم صهیونیستی، یک رژیم حقوقی هم متولد شد، و آن این بود که خقیقت همان واقعیت است! البته غربی ها بین حقیقت و واقعیت جدایی قائل بودند: حقیقت چیزی است که وجود دارد، ولی واقعیت چیزی است که باید باشد ولی نیست! اما اسرائیل بوجود آمد، تا ثابت کند واقعیت را ایجاد می کنند، و به آن احترام می گذارند تا: خود بخود تبدیل به حقیقت شود.
بنابر این رژیم حقوقی جهانی می گوید: واقعیت را بوجود آورید تا، ما آن را بعنوان حقیقت معرفی کنیم، و در محاکم از آن دفاع کنیم. رژیم صهیونیستی قبلا نبوده، پس نه واقعیت داشت و نه حقیقت، ولی وقتی مناخیم بگین با ترور و وحشت، فلسطینی ها را قتل عام کرد و: رژیم صهیونیستی را بالای سر اجساد آنان بوجود آورد، یک واقعیت را به دنیا عرضه کرد، و این وظیفه حقوقدانان را برای تبدیل آن: به حقیقت تبیین کرد.
اما دیری نپایید که ضد صهیونیست ها هم، خود را به تاریخ تحمیل کردند! حزب الله بوجود آمد، حماس و جهاد اسلامی متولد شد. اما حقوقدانان چه کردند؟ آن ها در همان عقیده قبلی نماندند، و دچار تحول شدند به این معنی که: دیگر واقعیت را با حقیت یکی نکردند! آن ها چیزی به نام غزه ، که یازده روزه اسرائیل را شکست داد، نه بعنوان حقیت و نه به عنوان واقعیت نپذیرفتند! بنابر این همه، واقعیت و حقیقت همان قبلی شد. و در نظر آن ها، قانون و حقوق اساسی همان اسرائیل و عربستان بودند! ولو اینکه همه چیز شان غیر قانونی باشد.
تاسف بار تر اینکه این ها، مقام های حساسی را هم اشغال کرده بودند! رئیس جمهور آمریکا، یک حقوقدان بود! و همین کافی بود تا فلسطینی ها ی دست خالی، تروریست نامگذاری شوند. و اسرائیل دوست و مدافع حقیقت. آل سعود که مانند ضحاک، هرشب باید مغز چندین جوان را، در یمن متلاشی می کردند، تا با دیدن فیلم آن ها آرامش پیدا کنند، این ضحاک می شود رئیس حقوق بشر، و یمنی های فقیر و تحت محاصره و: شهر از دست داه می شوند متجاوز.
